GEÇMİŞE DAİR GÜLÜMSEMELER

Bazen düşünüyorum zaman çok çabuk mu geçiyor, diye. Oysa yaşarken “Ne kadar da uzun geçti!” dediğim zamanlar olmuştur. Hele ki sıkıntılı ve üzücüyse yaşanan anlar o zaman geçmek bilmez zaman. Ama mutluysan nasıl geçtiğini bile anlamıyor insan, doyamıyor geçen anlara. Daha dün gibi sanki okul yıllarında yaşadıklarım ama bir de bakıyorum ki mezun olalı yirmi kış, yirmi yaz geçmiş.

Zaman duracak değil ya, tabi ki geçecek; önemli olan onun ne kadar çabuk değil, ne kadar dolu geçtiğidir bence. Ben memnunum yaşadığım hayattan, her döneminde elimden geleni yaptığıma inanıyorum. Süper başarılı olamasam da çabalarım boşa çıkmadı en azından. Elimdeki imkanlarla yapabildiğimin fazlasını yaptığımı düşünüyorum. Önemli olan geri dönüp baktığında gülümseyebilmek anarken geçmişi…

Ben de bazen kasvetli kış gecelerinde yapacak bir şey yokken, alıyorum kahvemi elime oturuyorum camın önüne. Hırçın Karadeniz’ i seyrederken dalıp gidiyorum eski günlere. Yaşadığım güzel kötü ne varsa düşünüyorum, hayal ediyorum o günleri. İşte böyle anlarda kahvenin mis gibi kokusuyla ayılınca yüzümdeki gülümsemeyi hissediyorum ya bu duyguyu hiç bir şeye değişmem. Ben yılları boşa geçirmemişim. Dilerim sizin de geçmişi anarken yüzünüzden gülümseme eksik olmasın.


Songül Rumelili

www.hayatadokun.net ' ten alınmıştır.