N.Ç.'nin Adı Artık 'Fahişe'

Mardin’de N.Ç’nin yaşadıklarına hepimiz bir ucundan da olsa şahit olduk. N.Ç adaletimizin utanç tablosu olarak geçen on yıl içerisinde ise ismini hiç duymadık. Hiç düşündünüz mü, N.Ç’nin ismi gerçekte neydi? Belki Nilüfer, belki de Nuraydı. Adaletin can çektiği bu ülkede belkileri çok fazla sıralamaya gerek yok; çünkü Türkiye Cumhuriyetinin adaleti N.Ç’nin adını 16 Ocak’ta onanan dava ile teşhir etti. N.Ç’nin adı artık “fahişe”ydi.

Şimdi 22 yaşındaki N.Ç bundan on yıl önce 24 kişinin tecavüzüne uğradı. Geçen on yılda yerel mahkemenin verdiği kararı Yargıtay kısmi olarak bozdu. Dava sürecinde şöyle bir sonuç ortaya çıktı: N.Ç kendi rızasıyla “tecavüze” uğramış olabilirdi. Bu ihtimal göz önünde bulundurularak; N.Ç ile “ilişkiye” giren 24 kişiye itibarlarını sarsmayacak en alt sınırdan cezalar verildi.

Pornocu gazeteciler
Kamuoyunda yığınla tepkiye neden olan N.Ç’nin hikâyesi; elini taşın altına sokmaya cesareti olan gazetecilerimiz tarafından dile getirildiğinde, N.Ç’nin ifadelerine yer veren gazeteciler çocuk pornoculuğunu meşrulaştırmakla itham edildi. Oysaki hala cesareti olan gazetecilerimiz sayesinde biz kadınlara, sırtımızdaki kamburun ağırlığını hissettirdi. Bu süreçte N.Ç’nin fotoğrafı gözü bantlı bir şekilde de olsa hiç yayınlanmadı, ismini kimse zikretmedi; ama N.Ç’nin bacak arasında tecavüze uğrayan vicdanlarımızın sesini ise her gün duyduk. Gün itibariyle 16 Ocak 2013 de N.Ç’nin davasında sona gelindi. Şehrin ileri gelen esnaflarından, bürokratlarından oluşan 24 kişinin itibarı önemliydi ve dolayısıyla cezalar hala en alt seviyede tutulmalıydı (ki) nitekim öyle oldu. Başsavcılık, yerel mahkemenin “Kızın rızası vardı” gerekçesiyle verdiği hafif cezaları onaylayarak Yargıtay 14. Ceza Dairesi’nin kararını hukuka uygun bulduğu için itiraz dahi etmedi.

Mardin 1. Ağır Ceza Mahkemesinin verdiği bu karar ile 24 sanığa alt sınırdan 5 yıl ceza verdi ve iyi hal indirimiyle 4 yıl 2 ay-4 yıl 10 aya indirdi. 18 yaşından küçük bir sanığa da 3 yıl 2 ay ceza verildi. Mahkeme, sanıkları cezalandırırken eski TCK’nın “Her kim 15 yaşını bitirmeyen bir küçüğün ırzına geçerse 5 seneden aşağı olmamak üzere ağır hapse mahkûm olur” şeklindeki 414. maddesinin 1. fıkrasını uygulayarak N.Ç.’nin, kendi rızasıyla “büyük erkekler “ile fuhuş yaptığı ceza mahkemesi tarafından onandı.

Türkiye Cumhuriyeti bir hukuk devletiydi ve bu ikiyüzlü karara bir gerekçe bulmalıydı. “12 yaşındaki N.Ç 24 erkeği tahrik edecek kadar şehvet düşkünüydü”
“Hayat çocuğu”

Karar göre olayda “cebir ve şiddet yoktu” 15 yaşından küçük bir çocukla ilişkiye girilmişti; fakat çocuk “hayat çocuğu” olmayı kendisi seçmişti. Dolayısıyla cezayı üst sınıra çekecek olan TCK’nın 414. Maddesinin 2. fıkrasının uygulanmasını gerektirecek bir zeminde yoktu. Ortalama 5 yıl sonra bu adamlar sokağa çıkacak. Şehrin ileri gelenleri olmaya devam edecek. Sokağa çıktıktan sonra artık biliyorlar ki; bu ülkede kadınlara tecavüz etmek kadar çocuklara tecavüz etmekte kolay.

Başka hiçbir ülkede tecavüzcüler ve kadın katilleri hukuk normlarıyla böylesine taçlandırılmamışlardır...

Şimdi biz bu davada 12 yaşındaki bir çocuğun mağduriyetini mi, yoksa kemik yaşı büyütülerek kadın olmaya zorlayan, tecavüzcüsünün arkasını kollayan adaletimizi mi tartışacağız?

N.Ç artık çocuk değil, bu ülkede tecavüze uğrayan binlerce kadınla aynı kaderi paylaşıyor. N.Ç gibi Türkiye’de birçok kadın “şuh kahkahalar atarak, talepkar davranarak, etek boyu ile kuyruk sallayarak, hareketleriyle tahrik ederek tecavüz kaçınılmaz bir son gibi gözükmektedir diyerek bu yenilgiyi kabul etmemeliyiz. N.Ç’nin hukuk fakültesi öğrencisi olduğunu öğrendiğim zaman içim ürperdi. N.Ç çemberin dışında kalıp; olup bitene seyirci kalmayı değil, çemberin içinde olmayı tercih ederek kendi davasına gücü yetmese de sırtındaki kamburun ağırlığını taşıyan hemcinslerini kurtarabilecek cesareti gösterecek.

Burçak Cürül

www.hayatadokun.net ' ten alınmıştır.